محیط تعریف شده توسط نرم افزار چیست؟

محیط تعریف شده توسط نرم افزار چیست؟

گاهی اوقات «ابر سیاه» نامیده می شود، محیط های نرم افزاری تعریف شده می توانند با حملات سایبری در یک شبکه مقابله کنند. پس آنها دقیقا چه هستند؟ با ما در این مقاله HiVPN همراه شوید.

اینترنت می تواند مکان بسیار خطرناکی باشد. تهدید مداوم مجرمان سایبری هم افراد و هم مشاغل را در معرض خطر سرقت داده هایشان قرار می دهد. به همین دلیل، اکنون طیف وسیعی از فناوری‌های مختلف امنیت شبکه وجود دارد که می‌توانیم از آنها برای ایمن نگه داشتن داده‌های خود استفاده کنیم. یکی از این فناوری ها محیطی که توسط نرم افزار تعریف شده یا SDP نامیده می شود.

اما SDP دقیقا چیست؟ چه کسی می تواند از یکی استفاده کند؟ و چه تفاوتی با یک شبکه خصوصی مجازی (VPN) دارند؟

محیط تعریف شده توسط نرم افزار چیست؟

محیطی که توسط نرم افزار تعریف شده یا “ابر سیاه” تعریف شده است، اغلب توسط شرکت های بزرگ و سازمان های مشابه که کارمندان زیادی دارند استفاده می شود.

مجرمان سایبری سعی می کنند به شبکه های مورد استفاده این شرکت ها نفوذ کنند تا مقادیر زیادی از داده های خصوصی را به سرقت ببرند، آنها را با باج افزار آلوده کنند و در ازای اطلاعاتی که سازمان را از آن قفل کرده اند پول دریافت کنند، یا برای تداخل یا خاموش کردن سرور اصلی. . این اغلب اتفاق می افتد و می تواند بسیار شدید باشد.

بنابراین، شرکت‌ها در حال حاضر از محصولات مختلفی استفاده می‌کنند که می‌توانند از شبکه‌هایشان محافظت کنند و مهمانی‌های ناخواسته را دور نگه دارند. محیط های تعریف شده توسط نرم افزار گزینه های محبوب در چنین شرایطی هستند. اما آنها در واقع چگونه کار می کنند؟

محیط‌های تعریف‌شده توسط نرم‌افزار با ریزبخش‌بندی دسترسی به شبکه کار می‌کنند. این بدان معنی است که فقط افراد خاصی می توانند به یک شبکه دسترسی داشته باشند و هر فرد بر اساس اینکه چه کسی در ارتباط با سازمان به عنوان یک کل است، سطح دسترسی متفاوتی را دریافت می کند.

این یک معماری امنیتی ارائه می دهد که بر اساس “اعتماد صفر” عمل می کند، و بنابراین می تواند شبکه های اعتماد صفر را پیاده سازی کند . خوب این به چه معنا است؟

در اصطلاح شبکه، «اعتماد صفر» به فریم‌ورک‌ها یا محصولاتی مربوط می‌شود که با این فرض کار می‌کنند که هیچ کاربری به‌طور پیش‌فرض قابل اعتماد نباشد. این بدان معنی است که هیچ کس نباید بدون احراز هویت هویت خود به شبکه گسترده تر دسترسی داشته باشد. هنگامی که احراز هویت همیشه مورد نیاز است، دسترسی افراد غیرمجاز به هر چیزی بسیار دشوار می شود.

افراد اساساً فقط بر اساس نیاز به دانستن به محتوا و داده ها دسترسی دارند.

این نوع چارچوب هویت محور همچنین به شرکت‌ها کمک می‌کند تا با ماهیت در حال تکامل حملات سایبری، که در آن مجرمان دائماً در حال توسعه راه‌های جدید نفوذ و سرقت هستند، همگام شوند.

به طور خلاصه، یک محیط تعریف شده توسط نرم افزار، محیط های دسترسی فردی را برای هر کاربر ایجاد می کند.

همچنین مانند بسیاری از چارچوب‌های امنیتی سنتی، در یک مرکز داده متمرکز نیست. در عوض، از طریق فناوری ابری ارائه می شود. این به محیط‌های نرم‌افزاری امکان می‌دهد تا با نیروی کار و دستگاه‌های تلفن همراه به‌تدریج بزرگ‌تر همگام شوند تا شبکه‌هایی که از این چارچوب استفاده می‌کنند از هر کجا قابل دسترسی باشند.

پس چرا محیط های تعریف شده توسط نرم افزار به عنوان “ابر سیاه” نیز شناخته می شوند؟ هنگامی که یک SDP استفاده می شود، شبکه مورد نظر توسط افراد غیرمجاز قابل مشاهده نیست. اگر یک مجرم سایبری واقعا نتواند شبکه را ببیند، نمی‌تواند نقاط ضعف و حفره‌ها را شناسایی کند و این کار را برای هک کردن بسیار سخت‌تر می‌کند. شما در حال پنهان کردن محتوا در پشت یک ابر سیاه هستید.

با این حال، بسیاری تصور می کنند که می توان از VPN به جای SDP استفاده کرد. معمولا اینطور نیست. بنابراین، SDP ها چه تفاوتی با VPN ها دارند؟

SDP ها در مقابل VPN ها چه تفاوت هایی دارند؟

احتمالاً در سال های اخیر مرتباً در مورد VPN ها شنیده اید. آنها اکنون بسیار محبوب هستند زیرا معمولاً به کاربران اجازه می دهند بر انسداد جغرافیایی غلبه کنند، آدرس های IP را مخفی کنند و ترافیک اینترنت را رمزگذاری کنند. این امر هک کردن دستگاه شما و سرقت اطلاعات خصوصی شما را برای مجرمان سایبری بسیار دشوارتر می کند.

اگرچه SDP ها و VPN ها هر دو بر امنیت سایبری تمرکز دارند، اما یکسان نیستند. در حالی که VPN ها به همه کاربران متصل اجازه دسترسی به شبکه را می دهند، SDP ها فقط به کاربران تایید شده دسترسی می دهند و این دسترسی بسته به کاربر در دست متفاوت است.

آنها اتصالات شبکه را به اشتراک نمی گذارند و اتصالات شبکه فردی را بین یک کاربر مجاز (و در نتیجه دستگاه آنها) و سرور برقرار می کنند.

SDP ها گاهی اوقات از VPN ها در چارچوب های خود برای ایجاد اتصالات ایمن استفاده می کنند، اما SDP ها عموماً ایمن تر هستند، زیرا دسترسی به شبکه های گسترده تر را برای افراد سخت تر می کنند.

همچنین می‌توان آن‌ها را آسان‌تر مدیریت کرد، و استفاده آن‌ها از تقسیم‌بندی خرد به این معنی است که، حتی اگر یک مجرم سایبری تحت هویت شخص دیگری به آن دسترسی پیدا کند، به احتمال زیاد فقط می‌تواند مقدار محدودی از داده‌ها و محتوا را مشاهده کند.

بنابراین، در سطح سازمانی، SDP ها معمولاً انتخاب بهتری از این دو هستند، اما اگر می خواهید هر دو را پیاده سازی کنید، این نیز یک گزینه عالی است. امروزه طیف وسیعی از محصولات SDP مختلف مانند Perimeter81 و Appgate در بازار وجود دارد که توسط هزاران مشتری در سراسر جهان استفاده می شود. با این وجود، VPN ها گزینه های کاملاً مناسبی برای افرادی هستند که می خواهند به طور ایمن وب را مرور کنند.

SDP ها مجرمان سایبری را قفل می کنند و شبکه ها را ایمن نگه می دارند

اگرچه ممکن است قبلاً در مورد محیط های نرم افزاری تعریف شده نشنیده باشید، اما اکنون معمولاً در سراسر جهان برای ایمن نگه داشتن شبکه ها و دور از دسترس مجرمان سایبری استفاده می شود. آنها حتی ممکن است در محل کار شما استفاده شوند.

SDP با چارچوب‌های «اعتماد صفر» خود که می‌توانند از هر کجا استفاده شوند، راه‌های عالی برای سازمان‌های بزرگ هستند تا در مواجهه با تهدیدات سایبری ایمن بمانند و کار کنند.